نامداران آسمانی و گمنامان زمینی

به گزارش سلام فسا، «بی نشانی» ویژه نامه سالروز شهادت امام جعفر صادق(ع) و تدفین ۵ شهید گمنام در فسا، یاداشتی از حجت الاسلام و المسلمین ابوالقاسم یعقوبی امام جمعه اسبق شهرستان فسا منتشر کرده است که در ادامه مشاهده می نمائید:

نامداری و نام آوری همراه با نیک نامی، هنر مردان الهی است، در آزمون های روزگار و امتحانات پروردگار، باطن و جوهر اَبَر مردان جلوه می کند و آشکار می شود. امام علی(ع) فرمود :
« فی تقلّب الأحوال عُلِمَ جواهرالرّجال » ۱
« در دگرگونی های روزگار، گوهر وجودی مردان شناخته می شود »

دوران دفاع مقدس در جمهوری اسلامی، مقطعی نورانی و میدان آزمون بزرگی برای جداسازی انسان های ناخالص از انسان های مخلص و بی ریا و بی ادعا بود. عده ای در این میدان مسابقه گوی سبقت از دیگران ربودند و خود را به آخر خط رساندند و مدال های مسابقه را گرفتند، گروهی هم از مسابقه بازماندند و اسیر نان و نام و قدرت و ثروت شدند. شهدا پیشتازان این مسابقه بودند که هم، "سرعت" در خیرات داشتند و هم "سبقت".

در این بین عده ای از برندگان این مسابقه، برجستگی و ویژگی منحصر به فردی دارند. آنان کسانی اند که در عین شجاعت و نامداری و مردانگی، گمنام به شهادت رسیدند و پلاک خود را که تنها وسیله شناسایی آنان بود در شب عملیات از خود جدا کردند و بی نام و نشان دل به دریای عشق زدند. این ها همان شهدای گمنامی هستند که به فرمودة امام علی(ع) :
« فی الأرض مجهولون و فی السّماء معروفون» ۲
« چهره های ناشناس در زمین و نام و نشاندار در آسمان»

آری. گمانی در عالم عشق برای خود عالمی است و لذتی دارد که باید آن را مقام "ترک لذت" دانست.

اگر لذتِ ترکِ لذت بدانی دگر لذت نفس، لذت نخوانی
مقام "عندیّت" و عنداللهی کم چیزی نیست. شهدا مست این مقام بودند و از خُمِ خم خوانة دوست جرعه ای نوش کردند و بر هرچه غیر اوست پشت کردند و دست بر سینة نامحرمان زدند. ویژگی رسیدن به این مرتبت و منزلت آن اسن که آدمی به جایی رسد که به جز خدا نبیند و "نظر کند به وجه الله". دیده ای بصیر باید تا آن جلوه و جلوه گری را ببیند که عالم از آن جلوه پر شده است. « إین وجه الله الّذی یتوجّه الیه الاولیاء» ۳

اولیای الهی و شهدا، هنر نقب زدن از ظاهر به باطن را به دست آوردند و همواره در همه حال متوجه پروردگارند و از غیر او منقطع.

داستان شهدای گمنام فسا
داستان از اینجا شروع شد که فرزندان بسیجی و انقلابی و مردان جبهه و دفاع مقدس پس از امامت این حقیر پیشنهاد دادند درخواست دفن شهدای گمنام در این شهر به مقامات بالا داده شود، بنده هم با همان روحیه جهادی که از امام و مقام معظم رهبری آموخته ام ( و خداوند آن را برایم نگه دارد ) درنگ نکردم و نامه نگاری و پیگیری آغاز شد تا این که یک روز خبر رسید جنازه ها به مرکز استان آمده و باید هرچه زودتر پنج کبوتر خونین بال بی نام و نشان را شهرستان فسا تحویل گیرد. پروژه هم مهم بود و هم سرنوشت ساز و هم در یک بازه زمانی محدود باید تدبیر می شد. با فرماندار، شهردار، شورای شهر، بنیاد شهید، سپاه و بسیج و... جلسة اضطراری تشکیل دادیم و موضوع محل دفن این شهیدان مورد گفتگو قرار گرفت. نظرات گوناگونی مطرح شد. بنده مکان فعلی مزار شهدا را پیشنهاد دادم و به اتفاق مسئولان به سمت این مکان حرکت کردیم و همه بالاتفاق آن را بهترین مکان دانستند. پس از آن، مقدمات آماده سازی دفن شهدای گمنام مطرح شد و با همت مسئولان وقت، تقسیم کار به شیوة انقلابی و جهادی به تصویب رسید و این جایگاه موجود در عرض یک هفته هم از لحاظ راه، برق، آماده سازی قبور و... آماده شد.

شهیدان به فسا آمدند
روز موعود فرا رسید. پیکر شهدا از شیراز به سمت فسا با کاروانی از اهل دل حرکت کرد. موج معنوی ایجاد شد. حال و هوای روزهای دوران دفاع مقدس تجدید گردید. روز قبل از دفن، شهدا وارد شهر شدند و پس از استقبال در خیابان های شهر، میهمان مصلای شهر شدند. چه شبی بود آن شب که باید آن را "شب قدر" نامید. روز بعد با زیارت عاشورا و یاحسین گویان، جنازه ها روی دست و شانة دلباختگان به ولایت به سمت میعادگاه ابدی تشییع شد. تشییعی باشکوه و کم نظیر. نیروهای لشکری و کشوری از دور و نزدیک آمده بودند. خانوادة شهدا گویی عزیزشان را از دست داده اند. همه و همه اندوه از چهره شان میبارید و به نیابت از پدران و مادران این شهیدان، اشک می ریختند و بر سینه و سر می زدند. جنازه های گل های پرپرشدة انقلاب و دفاع مقدس به نام پنج تن در پنج قبر آماده شده آرمیدند. امام جمعه شهر طی سخنان کوتاهی از مردم تشکر کرد و از آنان خواست کمک کنند تا ضریحی مناسب با این شهیدان تا روز چهلم آنان آماده و بر روی مزارشان نصب گردد. این پیشنهاد مورد استقبال قرار گرفتو زن و مرد با جان و دل آنچه داشتد کمک کردند و هزینة ساخت ضریح همان جا کامل شد و تا روز چهلم بر سر مزارشان نصب گردید. آن شبی که این گُل ها را زیر گِل پنهان کردند، بنده خوابی دیدم که برایم زیبا بود. دیدم روی این تپه، آب زلال روی هم انباشته شده. بدون دیوار. در عالم رویا گفتم عجبا، این همه آب بدون هیچ حفاظ و دیواری چگونه قرار گرفته است. در همان عالم رویا به ذهنم این چنین عبور کرد که آری، شهدا آب حیاتند. حیات بخش نفوس و جوامع بشری و این همان سخن خدای حیّ لایموت است که فرمود :
« هُم احیاءٌ عند ربّهم یرزقون » ۴

ابوالقاسم یعقوبی
نماینده ولی فقیه در خراسان شمالی و امام جمعه بجنورد

پانوشت:
۱) نهج البلاغه. حکمت ۲۱۷
۲) همان. خطبه ۱۰۲
۳) دعای ندبه
۴) آیه 169 سوره آل عمران

سلام فسا...