ابوذر غواصی چهارمین شهید مدافع حرم فسا در سوریه به شهادت رسید

بسم ا...
سلام حاج ابوذر
به هر کس که گفتیم مدافع حرم شده ای،اولین جمله ای که میگفتند این بود:
گمان نمیکنم حاج ابوذر دست خالی برگردد.
ما با شنیدن خبر شهادتت متعجب نشدیم و تنها تعجب ما این بود که پر کشیدنت چرا اینقدر طول کشید...
ابوذرجان فقط در این میان ذهنم درگیر سوال هایی شده...
این که:
آیا فکری برای جاهای خالیت کرده بودی که پرکشیدی و رفتی؟!
جای خالیت در کنار مادر بچه هایت که رضایت سفرت را با جان و دل امضا کرد؛ فکری برای جای خالیت کنار طفلان قد و نیم قدت؛که این روزها خوشحال،منتظر دیدن روی خندانت بودند،منتظر نوازشی گرم از دستان نیرومندت بودند.
که نمیدانم این عید،بدون سایه ی پدر برایشان چه گذشت،اصلا جای خالیت روز عید سبزه گذاشتند یا همان طور خالی ماند.
شاید هم هنوز سفره عید در خانه پهن باشد...
تو خوب بلد بودی جای خالی را پر کنی،مثل جای خالی پدرت بالای سر خانواده ات،که حالا سلمان و ابوذر جای خالی پدر را نیز احساس میکنند.
میگویم ابوذرجان جای خالیت در صف اول نماز جماعت در مسجدجامع را چه کسی پر میکند؟!
که هر روز زودتر از موذن در مسجد بودی و دیرتر از خادم مسجد از مسجد میرفتی...

از زبان رفیق عزیزتر از برادرت،داوود بگویم:
کمرم،کمرم را شکستی برادر،کاش من هم همسفرت بودم،خودت میدانی که تمام تلاشم را کردم،ولی انگار که قسمت ما این نبود
جایت خالیست رفیق.

این جاهای خالی را چه کسی میتواند پر کند؟
چقدر مهربان و خوش اخلاق بودی پدر.
چقدر خوش غیرت و خندان بودی رفیق.
چقدر سر به زیر و نجیب بودی مومن.
وای که چقدر جاهای خالی داری رفیق.
این همه روضه خواندیم ولی جاهای خالی را فقط تو با بودنت میتوانی پر کنی...
رضارنجبر صحرارودی
1395/1/16 (19758)

سلام فسا...